هر آنچه که باید در مورد آب آلوده به مواد رادیو اکتیو بدانید

هر آنچه که باید در مورد آب آلوده به مواد رادیو اکتیو بدانید

 بسیاری از آلاینده های موجود در منابع آب آشامیدنی عمومی به طور طبیعی وجود دارند. به عنوان مثال، رادیوم و اورانیوم رادیواکتیو تقریباً در تمام سنگ ها و خاک ها به مقدار کم یافت می شوند و می توانند در آب حل شوند. رادون، یک گاز رادیواکتیو که از طریق تجزیه رادیوم ایجاد می شود و می تواند به طور طبیعی در آب های زیرزمینی نیز وجود داشته باشد. آلودگی آب یک نگرانی جدی برای نسل کنونی است. ما با آلاینده های آب مانند یون های اصلی، فلزات سنگین، رنگ ها و آلاینده های آلی آشنا هستیم.

با این حال، آلودگی رادیواکتیو آب که به تازگی در حال ظهور است، نگرانی جدی برای آلودگی آب و سلامت انسان ایجاد کرده است. اخیراً آلودگی رادیواکتیو و اثرات بهداشتی مرتبط با آن در بسیاری از نقاط جهان گزارش شده است. اما دقیقاً آب رادیواکتیو چیست و چگونه می توانید بفهمید که منبع آب شما حاوی عناصر رادیواکتیو است؟ در این مقاله ما به بررسی این موضوعات می پردازیم و در پایان راه حلی را برای تصفیه آب از مواد رادیو اکتیویته ارائه می دهیم. پس در ادامه با سارنیاواتر همراه باشید.

هر آنچه که باید در مورد آب آلوده به مواد رادیو اکتیو بدانید

آب رادیواکتیو چیست؟

آب رادیواکتیو آبی است که آلوده به مواد رادیواکتیو است که تشعشع می کند. انواع مختلفی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که عبارتند از: رادیونوکلئیدهای طبیعی: اورانیوم، رادیوم و توریم و مواد ساخته دست بشر: ایزوتوپ های سزیم، ید و استرانسیوم. چند دلیل مختلف وجود دارد که باعث می شود مواد رادیواکتیو به منبع آب آشامیدنی شما وارد شود. اگر آب خود را از یک منبع آب زیرزمینی دریافت کنید یا در نزدیکی منبع تشعشع (مانند نیروگاه های هسته ای و معدن) زندگی کنید، بیشتر در معرض خطر هستید. این دلایل را بعداً با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار دادیم.

قرار گرفتن در معرض آب آشامیدنی رادیواکتیو، شما را در معرض خطرات متعددی برای سلامتی، یعنی سرطان قرار می دهد. شدت این خطرات سلامتی به عواملی از جمله انواع عناصر رادیواکتیو موجود، غلظت این عناصر و مدت زمانی که شما در معرض این عناصر در آب خود قرار دارید بستگی دارد.

در اینجا برخی از عوامل افزایش خطر رادیواکتیویته در آب آشامیدنی آورده شده است:

شرایط زمین شناسی

یکی از بزرگترین علل رادیواکتیویته در آب، واپاشی رادیواکتیو طبیعی است. برخی از عناصر موجود در پوسته زمین، از جمله رادیوم، اورانیوم و توریم، تحت واپاشی رادیواکتیو طبیعی قرار می گیرند. در طی این فرآیند، تشعشع آزاد می شود. اگر این عناصر رادیواکتیو در زیر زمین قرار گیرند، ممکن است منابع آب زیرزمینی را آلوده کنند. اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که دارای سطوح بالایی از مواد رادیواکتیو طبیعی است، احتمال وجود عناصر رادیواکتیو در آب شما بیشتر است.

منبع آب

منبع آب شما نیز نقش مهمی در احتمال وجود عناصر رادیواکتیو در آب دارد. آب‌های زیرزمینی به دلیل قرار گرفتن در معرض عناصر رادیواکتیو موجود در سنگ‌ها در مقایسه با آب‌های سطحی، بسیار بیشتر در معرض آلودگی رادیواکتیو هستند. بنابراین، اگر آب خود را از یک چاه شخصی، یک چشمه یا منبع دیگر آب زیرزمینی دریافت می‌کنید، احتمالاً به طور طبیعی دارای آلاینده‌های رادیواکتیو بیشتر از آبی است که از منابع سطحی مانند رودخانه یا دریاچه می‌آید.

فعالیت معدنی محلی و حفاری نفت

برخی عملیات معدنی، مانند عملیات استخراج مواد معدنی مانند اورانیوم و رادیوم، باعث می شود این مواد رادیواکتیو در محیط اطراف از جمله منابع آب رها شوند. اگر این منابع آب برای آشامیدن جمع آوری شوند، احتمالا ماهیت رادیواکتیو بیشتری نسبت به منابع آبی خواهند داشت که از این عملیات معدنی دور هستند. همین امر در مورد حفاری نفت در منطقه شما صدق می کند. این فعالیت‌ها می‌توانند باعث شوند عناصر رادیواکتیو طبیعی آزاد شوند و احتمالاً منابع آب زیرزمینی مجاور را آلوده کنند.

99

حوادث هسته ای و دفع زباله

حوادث هسته ای و دفع مواد رادیواکتیو نیز خطر رادیواکتیویته در آب را به شدت افزایش می دهد. نشت یا حادثه در نیروگاه های هسته ای ممکن است باعث ایجاد مقادیر زیادی از مواد رادیواکتیو به محیط شود، جایی که ممکن است در نهایت از طریق نفوذ و رواناب به منابع آبی ما مهاجرت کنند. دفع نادرست زباله‌های رادیواکتیو (مانند نیروگاه‌های هسته‌ای، سازندگان سلاح‌های هسته‌ای و تأسیسات دارویی) نیز می‌تواند منجر به آلودگی منابع آب شود و کیفیت آب آشامیدنی را تهدید کند.

چگونه بفهمید آب شما آلوده به مواد رادیواکتیو است

اگر آب حاوی مواد رادیواکتیو بنوشید، در مورد آن چیزی نخواهید فهمید. بیشتر این مواد در آب لوله کشی هیچ مزه، ظاهر یا بویی ندارند. بهترین راه برای اینکه مطمئن شوید آب رادیواکتیو دارید یا نه، انجام آزمایش آب آشامیدنی است ولی آزمایش برای ایزوتوپ های رادیواکتیو در آب کاری نیست که بتوانید با یک کیت آزمایش آب ساده انجام دهید.

اگر دلیل واقعی برای نگرانی در مورد رادیواکتیویته در آب آشامیدنی خود دارید یعنی اگر از آب چاه خصوصی استفاده می‌کنید و در منطقه‌ای با آلودگی رادیولوژیکی بالقوه زندگی می‌کنید، یک آزمایش کامل آب رادیواکتیو بهترین گزینه است.

این آزمایش غربالگری گسترده ای را برای رادیواکتیویته ارائه می دهد و فعالیت آلفا و بتا ناخالص را که می تواند توسط رادیونوکلئیدهای ساخت بشر مانند رادیو ایزوتوپ های استرانسیوم و همچنین رادیوایزوتوپ های طبیعی اورانیوم، رادون و رادیوم منتشر شود، شناسایی می کند. 

سیستم های آب شهری باید آلفا ناخالص، رادیوم ترکیبی و اورانیوم، و همچنین ذرات بتا و رادیواکتیویته فوتون را در منابع آب خود کنترل کنند و اگر عناصر رادیواکتیو در غلظت های بالاتر از آن یافت شوند، باید آب را مطابق با آن تصفیه کنند.

برخی از محدودیت های EPA برای رادیواکتیویته عبارتند از:

-واحد اندازه گیری آلاینده ها ذرات آلفا 15 پیکوکی در لیتر (pCi/L)

-ذرات بتا 4 میلی‌رمز در سال

رادیوم 226 و 228 5 پیکوکی در لیتر (pCi/L)

-اورانیوم 30 میکروگرم در لیتر (ug/L)

اگر صاحب یک چاه شخصی هستید و از آب شهری استفاده نمی کنید بنابراین، مقررات EPA اعمال نمی شود، و این مسئولیت شماست که آلاینده های مضر را از آب خود حذف کنید و آن را برای نوشیدن بی خطر کنید.

88

چگونه آب آلوده به مواد رادیواکتیو را تصفیه کنیم

اگر متوجه شدید که آب آشامیدنی شما حاوی مواد رادیواکتیو است، چندین سیستم تصفیه وجود دارد که می توانید برای رفع این مشکل استفاده کنید و رادیواکتیویته آب خود را تا حد زیادی کاهش دهید. برخی از راه های حذف تشعشعات مصنوعی و طبیعی از آب عبارتند از:

فیلترهای کربن فعال: نقش فیلترهای کربن فعال در حذف آلاینده ها به این صورت است که با جذب آلاینده های رادیواکتیو سطح تشعشعات را کاهش می دهند. آنها در کاهش تا 99 درصد از رادیونوکلئیدهای مختلف مانند رادون موثر هستند، اما تنها زمانی که مقادیر زیادی کربن استفاده می شود و آب زمان تماس طولانی با کربن را دارد.

اسمز معکوس: غشاهای اسمز معکوس می توانند چندین آلاینده رادیواکتیو را حذف یا کاهش دهند. اکثر دستگاه های تصفیه آب RO دارای یک فیلتر کربن هستند که می‌تواند به حذف گاز رادیواکتیو کمک کند، اما ممکن است محافظت کامل در برابر تشعشعات موجود در آب تصفیه‌شده ایجاد نکند.

تبادل یونی: روش تبادل یونی در تصفیه آب آلوده به تشعشع موثر بوده است. این روش می تواند مقادیر کمی از رادیونوکلئیدها تولید شده توسط نیروگاه های هسته ای کاهش دهد. 

در این مقاله ما به بررسی هر آنچه که باید در مورد آب آلوده به مواد رادیو اکتیو بدانید پرداختیم. مواد رادیواکتیو منبع خطرناک آلودگی آب آشامیدنی است. رادیونوکلئیدهای متعددی تشعشعات یونیزه ساطع می کنند که در صورت مواجهه طولانی مدت می تواند اثرات خطرناکی بر سلامتی، از جمله سرطان داشته باشد. مقدار کمی از تشعشعات در همه انواع آب یافت می شود، اما مقدار زیاد آن برای سلامت انسان مضر است. بد نیست بدانید رادیونوکلئیدهای بلعیده شده در خون جذب می شوند.

و در بافت های خاصی تجمع می یابند که ممکن است به آنها آسیب برساند. از اورانیوم جذب شده، 66 درصد به سرعت از طریق ادرار دفع می شود، در حالی که بقیه در کلیه(12-25 درصد)، استخوان (10-15 درصد) و بافت نرم توزیع و ذخیره می شود. اورانیوم طبیعی باعث ایجاد سمیت شیمیایی به ویژه سمیت کلیوی می شود که مضرتر از سمیت رادیویی است.

به همرسانی:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
WhatsApp
Telegram

جستجوی محصول مورد نظر